Never End Peace And Love - Reisverslag uit Kathmandu, Nepal van Anna Jurriaanse - WaarBenJij.nu Never End Peace And Love - Reisverslag uit Kathmandu, Nepal van Anna Jurriaanse - WaarBenJij.nu

Never End Peace And Love

Door: anna

Blijf op de hoogte en volg Anna

09 Januari 2016 | Nepal, Kathmandu



Heeeehooiiii nog gelukkig nieuw jaar voor iedereen die ik niet heb gesproken!

Nu schrijf ik vanaf een fancy vliegveld in Kuala lumpur, heel wat anders in vergelijking met de vorige keer in de bergen.

In het plaatsje Jhinudanda heb ik meerdere mensen ontmoet die er overnachtten, waaronder Nirmal (27) en z'n vrienden/collega's. Nirmal begon op z'n 16e met werken in de bergen. Eerst als drager en later als gids. Z'n groep bestond uit 10 man, daarbij 4 dragers en hijzelf. Hij sprak heel goed Engels en vertelde veel over Nepal en z'n leven. Nadat hij mij vroeg wat ik wil studeren/doen met m'n leven realiseerde ik me dat hij waarschijnlijk altijd in de bergen moet werken (waar je lichaam prima kapot van gaat na een aantal jaar). Toen ik uiteindelijk vroeg wat hij zou willen studeren als hij de mogelijkheid had, reageerde hij verlegen dat hij zou willen leren lezen en schrijven. Ik schrok hiervan en had het totaal niet zien aankomen. Later kwam ik er achter dat de helft van de Nepalezen analfabeet is. Best naar.

Ben en Roel kwamen een uurtje nadat ik afscheid nam van Nirmal en z'n groep aangestrompeld. Ze waren best moe en uitgeput terwijl ik helemaal uitgerust en zen was. Na de lunch trokken ze gelukkig bij en we hebben oudejaarsdag heerlijk doorgebracht in de hotspring. Weer eens wat anders dan oliebollen en appelbeignets. Om 12u lag ik al lang en breed in m'n bed, want ja in de bergen ga je vroeg slapen en is er natuurlijk niks te doen. De laatste 2 dagen lopen waren weer erg mooi en ik had een gemengd gevoel toen we weer in de stad waren. Onderweg naar het hotel aten we de laatste Dal Baht, met onze handen (helemaal ingeburgerd).

We bleven nog 3 dagen in Pokhara. De baas van het hotel (Bishnu) bracht ons in contact met een weeshuis en we besloten voor elk kind een deken te kopen. Bishnu is zelf ook wees (hij zei dat ook heel vaak, duidelijk nog wat te verwerken). Toen we bij het weeshuis kwamen waren we mega in shock omdat we een hele bedankceremonie kregen. We voelden ons er heel naar bij omdat de kiddo's heel onderdanig deden. Allemaal netjes in een rijtje lopen en staan van klein naar groot.
Hierna werden we gebracht naar een of ander donker steegje (we voelden ons ziek ongemakkelijk) en uiteindelijk kwamen we terecht in een huiskamer waar we de lekkerste kip ooit aten en de hele avond rakshi (lokale drank) en gekke hapjes voorgeschoteld kregen. Er kwamen steeds meer mensen binnen en er werd volop gezongen en gedanst. De muziek is heel vrolijk en wordt begeleid door een trommel en tamboerijn. Ze vonden ons westerlingen heel grappig en ze probeerden me lokale dans te leren. Een hele leuke avond gehad en de raarste emoties door elkaar gegooid op een dag.

De volgende twee dagen gingen we naar Gorkha (we hadden Pokhara nou wel gezien). We reisden erheen met een lokale bus. Als je denkt dat de bus vol zit heb je het fout, want zeker half Nepal kan er nog bij gepropt worden. Heel gezellig en comfortabel! In Gorkha bekeken we een paleis en een tempel bovenop de berg (nooit meer traplopen na die bergen pff). De tempel was mooi. Wat me fascineerde waren de vele versieringen van hout in de vorm van mensen (en dieren) die de raarste onmogelijke standjes uitvoerden. Best gek vond ik dat, aangezien het niet geaccepteerd is om openlijk te flirten o.i.d.

Na Gorkha vertrokken we weer naar Kathmandu. We hebben erop los geshopt en genooooten van alle uitlaatgassen en oplichters op straat.
Na 3 weken Nepal ben ik best blij om weg te gaan. Het land heeft best wat problemen, zoals de niet zo soepele relatie met India waardoor er een groot brandstoftekort is (hele lange rijen scooters/motors/brommers bij de benzinestations). Ook is bijvoorbeeld Kathmandu veeul te klein voor het aantal mensen waardoor de elektriciteit het allemaal niet kan handelen en regelmatig uitvalt. Oh ennn een warme douche is ook erg uitzonderlijk!
De afkorting n.e.p.a.l. Never end peace and love is op zich wel van toepassing voor de kleine dorpjes. Ze leven daar vredig met hun koetjes en kipjes en gezinnetjes. Veel gezelliger dan die steden.

Doei Nepal, hoiii Thailand!!

  • 09 Januari 2016 - 13:32

    Ariëlle :

    Ha Anna ! Wat beleef je veel en je bent nog maar net begonnen. Heb met plezier je verslag gelezen, zie het allemaal voor me. Ik verheug me op het volgend verslag ! X

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anna

Actief sinds 30 Dec. 2015
Verslag gelezen: 159
Totaal aantal bezoekers 2891

Voorgaande reizen:

18 December 2015 - 31 Maart 2016

3 weken en 3 maanden op reis!

Landen bezocht: